Thuis in Turnhout | Bo Fortuijn

‘Andere culturen zijn een verrijking in mijn leven’ 

Bo studeert in Antwerpen, maar haalt op vrijdagavond altijd opgelucht adem als ze in Turnhout van de trein stapt. 

‘Antwerpen is leuk, maar Turnhout is thuis. Mijn zus, die ook op kot zit, deelt mijn mening. Op een bepaalde manier zijn we altijd een beetje giecheliger als we thuis zijn. Door nu bijna twee jaar weg te zijn, ben ik Turnhout meer gaan appreciëren.'

Vóór ik op kot ging, was dat anders. Toen had ik het écht wel gehad: altijd dezelfde cafés, dezelfde mensen die je tegenkomt, hetzelfde kleine wereldje waarin ik me begaf. Ik moest dus even uitbreken om nadien weer terug te komen.

Blik verruimen 

Toch ben ik niet blind voor de problemen van deze tijd. Mensen hebben het vaak moeilijk, misschien wel meer dan ooit. Er is ook een groep mensen die zich bang voelt en het lastig heeft met de veranderingen die we in de wereld - ook in Turnhout - ervaren. 

Ik heb het dan vooral over het multiculturele karakter van onze samenleving. Dat ligt niet voor iedereen gemakkelijk en ik begrijp het wel. Ik kan me heel goed voorstellen dat je eraan moet wennen om er groepen mensen bij te krijgen die jouw cultuur of taal niet delen, nadat je al je hele leven hebt samengeleefd met mensen zoals jezelf.

Voor mij zijn andere culturen een verrijking in mijn leven. Ik heb aan den lijve ervaren wat het met me deed om in een school terecht te komen met meer diversiteit dan ik gewend was. 

We krijgen nu de kans om onze blik te verruimen, om zaken toe te voegen aan ons leven die er anders niet zouden zijn. Ik ben ook wel hoopvol over de toekomst. De generatie van nu is opgegroeid in een multiculturele wereld en heeft misschien ook minder vooroordelen. Dat zal leiden naar een andere soort van samenleving, althans, dat geloof ik en hoop ik ook. 

Creatief bezig zijn

Dit schooljaar studeer ik af als maatschappelijk werker en in oktober ga ik Atelier Schilderkunst studeren. Ik droom ervan ooit deel uit te maken van een project waarbij kunst een manier is om iets bij te dragen aan de levens van mensen met een maatschappelijke kwetsbaarheid. 

Ik geloof heel sterk in zo'n aanpak. Als toekomstig maatschappelijk werker wil ik niet per definitie in een traditionele cliënt-hulpverlenerssetting werken, maar creatief bezig zijn samen met en voor de mensen. 

Door kunstzinnig bezig te zijn, kunnen mensen makkelijker afstand nemen van hun problemen. Ze ervaren zo dat ze niet zelf 'het probleem zijn', maar dat ze moeilijkheden hébben. Dat is een wezenlijk verschil. Want iets dat je hebt, kan je loslaten.